عامل سنگدلی بنی‌اسرائیل از نظر قرآن کریم (صفحۀ 13 قرآن- نکتۀ 13)

خداوند در قرآن کریم، احوال بنی‌اسرائیل را این‌چنین بیان می‌کند:

وَ قالُوا قُلُوبُنا غُلْفٌ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِکُفْرِهِمْ فَقَلِیلًا ما یُؤْمِنُونَ‏»[1]

آن‌ها (به پیامبران) گفتند: دل‌های ما در غلاف است (و ما از گفته‏ هاى شما چیزى نمى ‏فهمیم. چنین نیست)، بلکه خداوند به سبب کفرشان آنان را از رحمت خود دور ساخته (و به همین دلیل چیزى درک نمى ‏کنند). پس اندکى ایمان مى ‏آورند.

 

بر طبق این آیه، یکی از بهانه‌های بنی‌اسرائیل دربارۀ عدم پذیرش دعوت پیامبران این بود که می‌گفتند: فایده‌ای در انذار و تهدید تو وجود ندارد؛ زیرا ما آنچه را که شما مى‏ گویید درک نمى ‏کنیم؛ چون قابل‌فهم‏ و درک نیست».[2] ولی خداوند متعال ریشه‌ی اصلی این استنکاف بنی‌اسرائیل از دعوت پیامبران را کفر و عدم ایمان آنان معرفی می‌کند.

به بیانی دیگر، مقدمات بدبختى، به دست خود انسان است. اگر گروهى مورد لعنت و قهر الهى قرار مى ‏گیرند، به خاطر کفر و لجاجت خودشان است.[3] وقتی انسان باوجود تمامی نشانه‌های بیّن برای وجود خداوند یکتا، به او ایمان نمی‌آورد و وقتی با مشاهدۀ معجزات و نشانه‌‌های صدق رسات پیامبران، آنان را انکار می‌کند، همین باعث سنگدلی او می‌شود و نسبت به سایر سخنان پیامبران نیز حالت انکار خواهد داشت.