عاقبت عشق افراطی به امور باطل (صفحۀ 14 قرآن- نکتۀ 14)

قرآن کریم سخن از نافرمانی قومی از بنی‌اسرائیل می‌کند که گوساله‌پرست شده بودند:

وَ إِذْ أَخَذْنا میثاقَکُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَکُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَیْناکُمْ بِقُوَّةٍ وَ اسْمَعُوا قالُوا سَمِعْنا وَ عَصَیْنا وَ أُشْرِبُوا فی‏ قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِکُفْرِهِمْ»[1]

(ما از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را بالاى سرتان قرار دادیم و به شما گفتیم دستوراتى را که مى‏دهیم محکم بگیرید و درست بشنوید اما آن‌ها گفتند شنیدیم و مخالفت کردیم. آرى دل‌های آن‌ها به خاطر کفرشان با محبت گوساله آبیارى شده بود).

 

ازنظر قرآن دلیل اینکه این قوم از بنی‌اسرائیل سر از نافرمانی پروردگار درآوردند، محبتی بود که در اثر کفر، به گوساله پیدا کرده بودند (وَ أُشْرِبُوا فی‏ قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِکُفْرِهِمْ)

به همین دلیل بود که در مقابل دعوت به پذیرفتن دستورات الهی، پاسخ دادند: شنیدیم ولى زیر بار نمى‏رویم» (خُذُوا ما آتَیْناکُمْ بِقُوَّةٍ وَ اسْمَعُوا قالُوا سَمِعْنا وَ عَصَیْنا)

 

نکته‌ای که از این آیه استفاده می‌شود این است که:

عشق و علاقه‏ى مُفرِط، خطرناک است (مخصوصاً آن چیز از امور باطل و دروغین باشد) و اگر دل انسان از علاقه به چیزى پر شود، حاضر نمى‏شود حقایق را بپذیرد.[2]