بهانه دست دشمن ندهیم! (صفحه 16 قرآن- نکتۀ 16)

ابن عباس» مفسر معروف نقل مى‏کند:

مسلمانان صدر اسلام هنگامی‌که پیامبر ص مشغول سخن گفتن بود و بیان آیات و احکام الهى مى‏کرد گاهى از او مى‏خواستند کمى با تأنی سخن بگوید تا بتوانند مطالب را خوب درک کنند، و سؤالات و خواسته‏هاى خود را نیز مطرح نمایند، براى این درخواست جمله‌ی‏ راعنا» که از ماده‌ی الرعى» به معنى مهلت دادن است به کار مى‏بردند.

ولى یهود همین کلمه راعنا» را از ماده الرعونه» که به معنى کودنى و حماقت است استعمال مى‏کردند (در صورت اول مفهومش این است به ما مهلت بده» ولى در صورت دوم این است که ما را تحمیق کن»!). در اینجا براى یهود دستاویزى پیدا شده بود که با استفاده از همان جمله‏اى که مسلمانان مى‏گفتند، پیامبر یا مسلمانان را استهزاء کنند.

آیه فوق نازل شد و براى جلوگیرى از این سوءاستفاده به مؤمنان دستور داد به‌جای جمله‌ی راعنا»، جمله انظرنا» را به کار برند که همان مفهوم را مى‏رساند و دستاویزى براى دشمن لجوج نیست:

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَقُولُوا راعِنا وَ قُولُوا انْظُرْنا »[1]

اى افراد باایمان (هنگامی‌که از پیغمبر تقاضاى مهلت براى درک آیات قرآن مى‏کنید) نگویید راعنا» بلکه بگوئید انظرنا» (زیرا کلمه اول هم به معنى ما را مهلت بده و هم به معنی ما ');